Надышлі маразы, наваліліся

Слова Михася Южика;
Мухыка и вокал Татьяны Ширитон;
соло-гитара Олега Хомутова

* * *
Надышлі маразы, наваліліся.
Скрозь акно бледны месяц глядзіць.
І карункі на шыбе сцясніліся,
каб было весялей трохі жыць.

Гэта мудрасць прыроды адвечная –
каб на землі, дзе мала святла,
пасылалася літасць сустрэчная –
срэбна-белая пані Зіма.

Каб зямля не чарнела пад вокнамі,
калі сонца за коўдраю хмар –
завіруха імклівымі скокамі
распаляе сняжысты пажар.

Звечарэла. А ты не заўважыла,
назіраючы замяці бег,
разглядаючы самае важнае –
гэты чысты і радасны снег.

Надышлі маразы, выпрабоўваюць,
а наколькі трывучыя мы?
Лёдам горад паўсонны закоўваюць
– рэчку, вулкі, прыпынкі, дамы.

Спі, раднулечка. Заўтра світальная
белізна цябе ўсю ахіне.
Хай святлее над сінімі хвалямі
цёплы востраў у праведным сне.