Вадапад кахання

Як хочацца пабачыць твае вочы
Цудоўнаю парой асенніх дзён!
Адчуць ласкавы позірк сярод ночы,
Згубіўшы ў душы пакой і сон.

Падзею праз сябе такую грэю,
І кожны подых ночы ловіць слых.
Дзе ў марах да цябе лаўлю надзею,
Да пацалункаў пылкіх маладых.

Прыпеў:
Ты сэнс майго жыцця і боль сардэчная,
Мядовы смак душы, каханне грэшнае.
Вытокі творчых сіл і мой жыццёвы лад,
Кахання вадапад! Кахання вадапад!

І позірка твайго мне дастаткова –
Душу мне ўзбударажыў ты і кроў.
Праз сон з табой гучыць мая размова,
Імя тваё шапчу я зноў і зноў.

Свой лёс нам немагчыма перайначыць –
Тваім каханнем душу ацаляю
Гаюча чуць цябе, прыемна бачыць,
І адчуваць што я цябе кахаю!..