Плыве над садам дым

Плыве над садам дым,
Уносіцца ў аблокі,
На іншыя сады
Кладзецца шэрым змрокам.

Мы разам з ім раслі,
Сталелі з кожнай кронай,
У час свой і цвілі,
І фарбавалі скроні.

Плыве над садам дым –
Ён стаў вышэй за неба.
Мне не лунаць за ім,
Пакуль трымае глеба.

Ён нарадзіўся тут,
Зямляк мой і равеснік,
І вось яго статут
Стаў дымам напрадвесні.

Плыве над садам дым,
Зыходзяць дрэвы ў трэскі,
А з памяці, між тым,
Не сцерці іх, не стрэсці.

Тут колішняй парой,
І сам яшчэ зялёны,
Зрываў я яблык той,
Што не даспеў да плёну.

Плыве над садам дым,
А парасткі, як дзеці, –
Без суму аб былым
Асвойваюцца ў свеце.

Наперадзе жыццё
З салодкімі пладамі,
А дым, як пачуццё,
Лунае над садамі.