На "Нямізе"

Пераход “Няміга”.
Ціхая жалоба…
Кроў людская… Божа,
Што ж ты з намі робіш?

Мы яшчэ так мала
Пражылі на свеце!
Злітуйся, Ўсявышні,
Мы – шчэ толькі дзеці,

Дзеці светлай мары
І прасторы сіняй!
Адчаго ж мы сёння
Так бязглузда гінем?

Можа, мы згубілі
І любоў, і веру,
Адчыніўшы гэтым
У бяздонне дзверы?..

Нёс натоўп вар’яцкі
Крыкі, стогны нашы
У пякельнай смерці
Жудасную пашчу.

Мабыць, свет ахвярай
За свае злачынствы
Ў цемру апраметнай
Кінуў дух наш чысты,

Юны і прыгожы,
Поўны добрай сілы…
Ля святога храма –
У мятро-магілу?

Там маланкай злоснай
Лёс крывавы дзынкнуў
На жыцця апошнім
Слёзным тым прыпынку…

Пераход “Няміга”.
Ціхая жалоба…
Кроў людская… Божа,
Што ж ты з намі робіш?..
__________