Дзе ж ты, ветрык

Штось ня тое, зноў ня тое-
Узышло сонейка нямое.
Ззяе сонейка нямое...
Травы з раніцы блішчаць.

Штось ня тое, зноў ня тое,
Быццам плача залатое-
Паміж шэранькіх аблокаў
Не спяваючы плыве.

Цень, як сажа - сонца мажа,
Дрэвы не хістаюцца.
Птушкі, тыя што пяюць,
Нібы спаць збіраюцца.

Злуе Несцер - Дзе ж ты, вецер,
Сена у копы просіцца,
Доўга сохне, падмагні,
Можа сёння зносіцца!

Над зямлёю пеляною
Вісне спёка з цішынёю.
І не збегчы, не схавацца
Ад штодзённай духаты.

Дзе ж ты, ветрык - лір намеснік,
Песня выйсці просіцца.
Хоча ліцца ад душы,
Грай, бо ждзе нявольніца!